شیخ لقمان از زمان بایزید

بود باقی تا بدور بوسعید

عمر او صد بود و هفتاد و سه سال

دائما در قرب بود و در وصال

بوسعید پاک زو بخشش بیافت

بود خود را در ره او چست یافت

یک نظر کردش ورا قطب جهان

هر دو عالم را بدو داد آن زمان

شیخ لقمان بود در راه خدا

عارفان و عاشقان را پیشوا

بایزید آن دم به پیشش رفت زود

دید لقمان را برفته در سجود

ساعتی بنشست آنجا بر زمین

تا که فارغ شد ز سجده آن امین

چونکه لقمان سر برآورد از سجود

گفت او با قادر حی ودود

من بغیر تو نبینم در جهان

قادر و پروردگار دو جهان